ႏုပ်ိဳေအာင္ ဘယ္လိုေနမလဲ
1. အေရးမပါတာေတြကို ေဘးဖယ္ထားလိုက္ပါ။ အဲဒီ အေရးမပါတာေတြဆိုတဲ့ အရာေတြထဲမွာ အသက္ရယ္၊ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ရယ္၊ အရပ္အျမင့္ရယ္လည္းပဲ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဆရာ၀န္ေတြရွိတာပဲ။ ဒီကိစၥအတြက္ ပူေနစရာ မလိုပါဘူးဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဆရာ၀န္ေတြကို မ်ားမ်ားေလးေပးရတာေပါ့ေလ။
2. ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ပဲ ေပါင္းပါ။ တစ္ခ်ိန္လံုး ညည္းညဴေနျခင္းက သင့္ကိုဖ်က္ဆီးေနရာ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ သင္ကိုယ္တိုင္လည္း ညည္းညဴေနတတ္သူတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာ့ ဒီအခ်က္ကေလးကို သတိရလိုက္ပါေနာ္။
3. အၿမဲတမ္း သင္ယူေလ့လာေနပါ။ ကြန္ပ်ဴတာအေၾကာင္း၊ ဥယ်ာဥ္စိုက္ပ်ိဳးျခင္းအေၾကာင္း၊ လက္မႈပညာအေၾကာင္း၊ ဘာကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သင္ယူေလ့လာေနဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဦးေႏွာက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ အနားမေပးပါနဲ႔။ စကားပံုေတာင္ ရွိေသးတယ္ မဟုတ္လား.. ဘာတဲ့ An idle mind is the devil's workshop တဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲအေနနဲ႔ကေတာ့ The devil's name is Alzheimer's! ပဲေပါ့
4. ရိုးရိုးေလးေတြနဲ႔ပဲ ေနတတ္ေအာင္ႀကိဳးစားၾကည့္ပါ။
5. ရယ္ေမာပါ၊ အၾကာႀကီး က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ကို ရယ္ေမာပလိုက္ပါ။ ရယ္လြန္းလို႔ ပင့္သက္ရိႈက္ရတဲ့အထိကိုေပါ့။ သင့္မွာ သင့္ကို ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ လုပ္တတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္သာရွိမယ္ဆိုရင္ သူနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနလိုက္တာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။
6. သင္ခ်စ္တတ္တဲ့ အရာေတြသင့္အနားမွာ ရွိေနပါေစ။ သင့္မိသားစု၊ သင္ခ်စ္တဲ့ တိရစၦာန္၊ သင္၀ါသနာပါတဲ့အလုပ္၊ သင္ႏွစ္သက္တဲ့ သီခ်င္းေတြ ဘာပဲျဖစ္ေန ျဖစ္ေန ဒါေတြနဲ႔အတူ ရွိေနဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ သင္နားခိုဖို႔ ေနရာတစ္ေနရလည္း ရွိေနရမယ္ေနာ္။ ေနာက္ၿပီး ဘုရားသခင္နဲ႔လည္း တည့္ေအာင္ေနေပါ့ဗ်ာ။
7. မ်က္ရည္က်ေလာက္တဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးေတြ ႀကံဳလာခဲ့ရင္.. ႀကံ့ႀကံ့ခံပါ၊ ၀မ္းနည္းပူေဆြးေနလိုက္ပါ၊ ၿပီးရင္ေတာ့ စိတ္ထဲကေန ထုတ္လိုက္ပါေတာ့။ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကိုယ္နဲ႔အတူရွိေနမွာက ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပဲေလ။ ဒီေတာ့ ကိုယ္အသက္ရွင္ေနစဥ္အတြင္းမွာ ရွင္သန္ေအာင္ ေနထိုင္ပါ။
8. ကိုယ့္အသက္ကိုယ္ တန္ဘိုးထား ျမတ္ႏိုးပါ။ က်န္းမာေရး မေကာင္းရင္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရမွာေပါ့။ မၾကာခဏေနမေကာင္း ျဖစ္ေနရင္လည္း ပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္တတ္ရမယ္ေလ။ အင္း.. ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ဘယ္လိုမွ မကယ္ႏိုင္တဲ့ အဆံုးေတာ့ တစ္ျခားသူေတြရဲ႕ အကူအညီကို ယူရေတာ့မွာပါပဲ။
9. မသြားခ်င္တဲ့ ခရီးေတြကို မသြားနဲ႔ေလ။ ေမာလ္ေတြကို ေရွာ့ပင္ထြက္ပါ။ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြကို သြားလည္ပါ။ ေနာက္.. တစ္ျခားေသာ ႏိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္ေတြထိေတာင္ ေရွာ့ပင္ထြက္လိုက္ပါအံုး။ ဒါေပမယ့္.. စိတ္လြတ္ ကိုယ္လြတ္မဟုတ္တဲ့.. စႏိုးစေနာင့္ ခရီးမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္တယ္ေလ။
10. ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ သူေတြကို အသက္ရွင္ေနတုန္း၊ အခြင့္အေရးရတုန္းမွာ ခ်စ္တယ္လို႔ ဖြင့္ေျပာလိုက္ပါ။
ကၽြန္မကေတာ့ ဒီလိုႏုပ်ိဳေအာင္ေနနည္းကို ေနာက္ထပ္လူေတြကိုလည္း မွ်ေ၀ေပးေစခ်င္တယ္ေလ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေမလ္းေတြမွာ ေတြ႔ရတတ္တယ္ မဟုတ္လား.. send this to at least 10 people …ဘာညာ ဘာညာေပါ့။ မပို႔ေတာ့ေကာ ဘာျဖစ္သြားမွာ မို႔လို႔လဲ။ 10 ေယာက္ဆီ မဟုတ္ေတာင္ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့၊ ကိုဂရုစိုက္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ေလာက္ကိုပဲ ေျပာျပလိုက္မွာေပါ့။
The 4 wives of our lives
ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေပါ့ မိဘုရားေလးေယာက္ ရွိၿပီး သိပ္ကို ခ်မ္းသာႀကြယ္၀တဲ့ ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါး ရွိသတဲ့။ ဘုရင္ႀကီးဟာ သူ႔ရဲ႕ စတုတၳေျမာက္ မိဘုရားကိုေတာ့ အခ်စ္ဆံုးျဖစ္ၿပီး အေကာင္းဆံုး၊ အႏုညံ့ဆံုး၊ အခ်ိဳမိန္ဆံုး ဆက္ဆံပါသတဲ့။ တတိယေျမာက္ မိဘုရားကိုလည္း ခ်စ္တာပါပဲ။ အိမ္နီးခ်င္း တိုင္းျပည္ေတြကိုလည္း တတိယေျမာက္ မိဘုရားကို ႀကြားေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီမိဘုရားဟာ သူ႔ကို တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ထားသြားခဲ့မွာကိုေတာ့ သူစိုးရိမ္ေနတတ္ပါတယ္။
ဒုတိယေျမာက္ မိဘုရားကို ခ်စ္တာက်ေတာ့ တစ္မ်ိဳး.. အဲဒီမိဘုရားကို သူ႔ရဲ႔တိုင္ပင္ေဖာ္၊ တိုင္ပင္ဖက္၊ ယံုၾကည္အားကိုရာအျဖစ္ ဘုရင္ႀကီးက မွတ္ယူတယ္။ ျပသနာေတြ ျဖစ္လာတိုင္းမွာ ဒုတိယေျမာက္ မိဘုရားနဲ႔ တိုင္ပင္ေလ့ရွိၿပီး မိဘုရားကလည္း အၿမဲကူညီေျဖရွင္းေပးပါတယ္။ ပထမဦးဆံုး မိဘုရားကေတာ့ ဘုရင္ႀကီးအေပၚမွာ ေတာ္ေတာ္သစၥာရွိပါတယ္။ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ပိုင္းေတြမွာ ပါ၀င္ကိုင္တြယ္ေပးၿပီး ဘုရင္ႀကီးကိုလည္း ႏွစ္ႏွစ္ကာကာကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရင္ႀကီးကေတာ့ သူ႔ကို တစ္ျခား မိဘုရားေတြေလာက္ မခ်စ္ပါဘူး။
တစ္ရက္မွာေတာ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ အသဲအသန္ကို နာမက်န္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ဘ၀သက္တမ္း ကုန္ဆံုးေတာ့မွာကို သိေနတဲ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ သူ႔ရဲ႕ ခ်မ္းသာႀကြယ္၀မႈေတြ၊ ဇိမ္ရွိရွိ ေနခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းကို ျပန္လည္စဥ္းစားမိၿပီး "ငါ့မွာ မိဘုရား ေလးေယာက္ရွိတယ္.. ဒါေပမယ့္ ငါေသရေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲပါလား" လို႔ ေတြးေတာ့မိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူက သူ႔ရဲ႕ စတုတၳေျမာက္ မိဘုရားကို ေခၚၿပီး ေမးလိုက္တယ္..
"အခ်စ္ေရ.. ကိုယ္မင္းကို အခ်စ္ဆံုးပဲ ဆိုတာ မင္းသိတယ္ေနာ္.. မင္းကို ေကာင္းေပ့၊ လွေပ့ဆိုတဲ့ အ၀တ္အစားေတြ၊ အသံုးအေဆာင္ေတြကို ခ်ီးျမွင့္ခဲ့တယ္၊ မင္းကိုလည္း ငါ အရမ္းဂရုစိုက္ခဲ့တယ္.. မင္း ငါနဲ႔ အတူတူလိုက္ေသႏိုင္မလား" ။ "လံုး၀ပဲ" လို႔ မိဘုရားက ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ေနာက္ထပ္ စကားတစ္လံုး တစ္ပါတမွ မေျပာပဲ လွည့္ထြက္သြားခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕အေျဖစကားဟာ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ဓါးနဲ႔မႊန္းသလိုပဲ ခံစားရေစပါတယ္။
၀မ္းနည္းသြားတဲ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ ဒုတိယေျမာက္ မိဘုရားကို ေခၚျပန္တယ္။ "ငါဟာ မင္းကို ငါ့ဘ၀နဲ႔ ခ်ီၿပီးခ်စ္ခဲ့တယ္။ ခုေတာ့ ငါေသရေတာ့မယ္.. မင္း ငါနဲ႔တူတူ လိုက္ေသႏိုင္မလား"။ "မေသႏိုင္ပါဘူးရွင္... ဘ၀ဆိုတာ ေကာင္းတာေတြကို ခံစားဖို႔ ျဖစ္လာတာ..ရွင္ေသရင္ ကၽြန္မ ေနာက္တစ္ေယာက္နဲ႔ လက္ထပ္မွာေပါ့" လို႔ေျဖလိုက္တယ္။ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ႏွလံုးသားဟာ ေအးစက္ေတာင့္တင္းသြားေလရဲ႕။
ေနာက္ေတာ့ တတိယေျမာက္ မိဘုရားကိုလည္း ေခၚလိုက္တယ္။ "ငါဟာ အျမဲတမ္းပဲ မင္းရဲ႕ အကူအညီေတြကို ယူခဲ့တယ္.. မင္းကလည္း ျပသနာေတြကို ငါနဲ႔အတူတူရင္ဆိုင္ခဲ့တယ္။ ငါနဲ႔ တူတူလိုက္ေသႏိုင္မလား အခ်စ္ရယ္"။ "၀မ္းနည္းပါတယ္ရွင္.. ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္မ ရွင့္ကို မကူညီႏိုင္ေတာ့ပါဘူး.. အဲ ဒါေပမယ့္ ရွင့္ရဲ႕ အသုဘကိုေတာ့ ကၽြန္မ လိုက္ပို႔ေပးပါ့မယ္.. ရွင့္ရဲ႕ အုတ္ဂူဆီသို႔လည္း ကၽြန္မ လာပါ့မယ္" လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ဘုရင္ႀကီးဟာ အေတာ္ေလးကို စိတ္ဆင္းရဲသြားတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ "ကၽြန္မ ရွင္နဲ႔ အတူတူလိုက္ေသမယ္.. ရွင္ဘယ္သြားသြား ရွင့္ေနာက္က ကၽြန္မလိုက္ဖို႔ အသင့္ပါပဲ" ဆိုတဲ့ အသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ ဘုရင္ႀကီးဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေခါင္းေထာင္ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ ပထမဆံုး မိဘုရားကို သူေတြ႔လိုက္ရတယ္။ သူမဟာ အေတာ္ေလးကို ပိန္လွီးေနၿပီး ေ၀ဒနာ ခံစားေနရပံု ေပါက္ေနတယ္။ ဘုရင္ႀကီးဟာ ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႔ သူမကို ေျပာလိုက္တယ္ "ငါ မင္းကို ပိုဂရုစိုက္ခဲ့သင့္တာ.. ေနာက္ ဘ၀မွာ အခြင့္အေရး ရွိမယ္ဆိုရင္ ငါျပန္လည္ေပးဆပ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္" လို႔ေျပာလိုက္တယ္။
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲဗ်ာ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြရဲ႕ ဘ၀မွာ ဇနီးေလးေယာက္ရွိပါတယ္...
စတုတၳေျမာက္ ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာပါပဲ.. သူ႔ကို ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းေကာင္း ေကၽြးေမြး ျပဳစုခဲ့ပါေစ.. ေသသြားတဲ့ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ထားခဲ့ရတာပါပဲ။
တတိယေျမာက္ ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြပါ။ ကိုယ္ေသသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ တစ္ပါးသူ လက္ထဲေရာက္သြားတာပဲေလ။
ဒုတိယေျမာက္ ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ မိသားစုနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြေပါ့။ အသက္ရွင္ေနစဥ္မွာ အနားမွာရွိၿပီး ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းခဲ့ ေကာင္းခဲ့၊ သူတို႔ေတြ ကိုယ့္အတြက္ အမ်ားဆံုး လုပ္ေပးႏိုင္တာကေတာ့ ကိုယ္ေသသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ အသုဘ လိုက္ပို႔မယ္.. ေနာက္ေတာ့ အုတ္ဂူေလးဆီလာၾကမယ္.. ဆုေတာင္းေပးၾကမယ္။
အဲ. ပထမဆံုး ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြရဲ႕ ၀ိညာဥ္.. စိတ္ပဲေပါ့ဗ်ာ။ သူ တစ္ခုတည္းကသာ ေသသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုယ္သြားရာေနာက္ကို လိုက္ႏိုင္တဲ့ သူေတြေပါ့။
အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ လုပ္သင့္တာက ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္၊ စိတ္အင္အားကို ခုကတည္းက ေတာင့္တင္းခိုင္မာေအာင္ လုပ္ၾကဖို႔ပါပဲ။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ေသခ်ိန္မွာ ဘ၀ကူးေကာင္းေအာင္ ခုကတည္းက ျပင္ဆင္ထားသင့္တာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ က်င္လည္ရာ သံသရာမွာ သူကသာ အဓိက ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ အဆင္သင့္နဲ႔ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေနမွာပဲေပ့ါ။
No comments:
Post a Comment